Groeten uit Paramaribo

Een berichtje vanaf het balkon, omdat ik in mijn eigen kamer nog steeds heel slecht bereik heb. Maar…. eergisteren komt er een nieuwe modem. (stiekem had ik al een week later gerekend) Om me heen zie ik zeker 5 soorten palmbomen, en als er een fris briesje langs komt steek ik m’n armen in de lucht om m’n oksels even te verfrissen.. leuk typen zo ;)
Even rectificatie: dat geschreeuw van maandagochtend was geen brulaap maar de verschrikkelijke schreeuwvogel, de echte naam moet ik nog even navragen.

Donderdagavond ging ik wandelend naar Inge toe, ongeveer 10 minuutjes, maar er is ook nog een binnendoor weggetje die ik zeer binnenkort ga uitproberen.
Ik kwam in een mooi huis (de rest van de straat staat vol met krotjes) met 3 hele gezellige meiden. Nadat we in de tuin even lekker hebben bij gekletst gingen we met de taxi naar Zus & Zo. Na een lekkere vispasta en een paar Parbo’s zat de sfeer er goed in. Omdat de meiden vrijdag vrij waren en zoals Inge zei dankzij ‘mijn Zutphense’ invloed op haar, waagde Inge zich aan haar eerste rosé in Suriname. Een gesprek over het missen van housemuziek en het fijne gevoel om iemand te kunnen spreken over je thuishaven verder, besloten we ook nog even bij het Vat te gaan zitten. Tot sluitingstijd hebben we heerlijk zitten borrelen.
Thuis gekomen keek ik op de klok en besefte ik me dat Ronald net wakker was; heerlijk om voor het slapen gaan nog even met je vriendje te kunnen bellen.

Op vrijdag begon de echte studie; voor het project moet ik me inlezen in de 6 grootste etnische culturen, en gister was de Creoolse cultuur aan de beurt. Creolen zijn de afstammelingen van de Afrikaanse slaven gemengd met alle andere culturen (ook blanken dus). Leuk om te vertellen is dat ze bij de Creolen Bigi Yari vieren. Dat doen ze als iemand 20, 30 of 40 etc. wordt of met grote jubilea. De jarige draagt dan traditionele klederdracht in de kleur (20 is bijvoorbeeld geel) en er wordt flink gedanst.
Echt supertoevallig had Elke gister een Creoolse vriendin op visite en mocht ik mee-eten! Moksi alesi is rijst met een mix (moksi) van allemaal soorten vlees en vis; daaamn wat lekker. De eigengemaakte sambal heb ik helaas moeten laten staan, want daar was mijn Nederlandse mond niet tegen opgewassen. Maar ik ben dus superveel te weten gekomen over de cultuur.
Alsof Elke en ik d’r een sport van maken om even boodschappen te doen en vervolgens in de stad te eindigen, gingen we gister op sigarettenspeurtocht en eindigden we weer aan de Waterkant. Ik kwam gelijk in de 6 september sfeer, want er was een liveband met van die heerlijke Surinaamse muziek. Helaas kon ik er niet lang van genieten want ik kreeg mijn eerste uitdrogingsmomentje… poehee.. ik zal niet in details treden.. maar alles kwam er van 2 kanten uit. Het gekke was dat ik er ook met een uurtje weer vanaf was gelukkig.

Vandaag weer even lekker uitgeslapen en begonnen aan de studie op de Marroncultuur. Dat zijn mensen die tijdens de slavernij van de plantages de bossen in gevlucht zijn en daar hun eigen stammen hebben opgericht. Leukste weetje vond ik dat van vrouwen geëist wordt dat ze monogaam zijn, maar dat mannen in elk stadje een eigen schatje hebben. Maarrrr… als hij de vrouw bezwangert moet hij bij haar blijven en elke dag sex hebben om de baby te voeden… hahahaha. Die wilde ik wel even met jullie delen ;)
Verder heb ik nog kennis gemaakt met een nieuwe huisgenoot die hier een project heeft lopen in de binnenlanden; hij heeft een toeristisch hutje aan laten leggen in een Marrondorp, die nu gerund wordt door de dorpsbewoners zelf.

Da was’t ff voor nu, weer een lang zat bericht zie ik al…
Maandag begint m’n stage dus dan zal ik het wel wat drukker krijgen.

Super bedankt voor de lieve en leuke berichtjes! Kan ik echt van genieten!

Biggi brassa Maran