Bezig bijtje

Na 4 weken van oriëntatie en thuiswerken is het dan eindelijk zover… ik ben gewoon te druk om m’n blog bij te houden. Yesssss!!! Het knallen is begonnen, het is even wennen, maar Maran is aan de slag. Ik kan eindelijk doen waarvoor ik gekomen ben!

Vorige week dinsdag was er een open avond bij ABSO (Abrabroki, Beekhuizen, Saron en Omgeving; de buurtorganisatie waar ik m’n stage uitvoer) om vrijwilligers te werven voor 3 commissies. Meneer Reyme, de voorzitter, hield een mooi verhaal over de organisatie en de 2 andere commissies; sport en educatie/maatschappelijk. Toen het mijn beurt was om m’n presentatie te houden stond ik er opeens alleen voor “Je redt je wel hè?” Zoefff, weg was meneer Reyme. Verbaasd, maar enthousiast begon ik mijn verhaal over de commissie Kunst & Cultuur. Ik gooide er nog een drama-achtig namenrondje tegenaan en voor ik het wist had ik 11 namen en telefoonnummers toegevoegd aan mijn lijst van vrijwilligers. Op de terugweg heb ik mezelf even verwend door me met de taxi door de Mac Drive te laten rijden. :D

Die donderdag hebben Inge en ik een zoektocht gehouden naar een lekker steakrestaurant, en we hebben hem gevonden hoor! De optimist overtreft echt alles; een lekkere grote biefstuk met champignon roomsaus, salade met honingmosterd dressing en eindelijk een keer goed doorbakken frietjes.

Vrijdagavond was het weer tijd voor salsa. De zweetparels die avond kwamen vooral door het afleren van alle Vieberink-trekjes. Zo moest ik leren om mijn arm te laten steunen op die van m’n danspartner (daar krijg je dus meer kramp van dan van een strakke houding), moest ik leren mijn danspartner aan te kijken (giebel de giebel) en moest ik leren mijn chacha-handje omlaag te doen in plaats van omhoog (heel sierlijk). Gelukkig kon ik na die tijd alles d’r even uitschreeuwen tijdens de karaoke. Ooit wel eens een Surinamer “De vlieger” van André Hazes horen zingen? Nou, het klinkt grappig in combinatie met een Zutphense die d’r Amsterdamse accent in de strijd gooit. ;)

Zaterdag de 18e was een hele bijzondere ervaring. Voor het eerst sinds jaren kon ik niet aanwezig zijn bij de JOTA. Maar, bij een kamp waar communicatie centraal staat, wist de KDG er met een omweg toch voor te zorgen dat ik er een klein beetje bij kon zijn. Wat heb ik genoten achter de webcam! Bedankt voor alle bokbiershows, de dansjes die we gemaakt hebben en alle andere gezelligheid!
’s Avonds kwam Inge nog gezellig langs, we hebben even heerlijk lopen te genieten van de Hollandse house die we hier moeten missen.

Maandag was het weer tijd om cultuur te snuiven. Er was herdenking van 155 jaar Chinese immigratie in Suriname. Uiteindelijk draaide het erop uit dat Elke en ik 3 kwartier in de brandende zon hebben staan wachten op een stel spareribs en BBQ worst. Die achteraf niet eens gaar bleken te zijn, en er ’s nachts weer voor zorgden dat ik m’n bed uit moest (terwijl ik zelfs de helft had weg gedonderd). Daarna hebben we maar besloten om de rest vanuit de airco te bekijken op TV.

Woensdag was het weer een drukke dag. Ik had ’s ochtends supervisie met Royza. Het is echt ontzettend prettig om met haar te kunnen praten over de cultuurverschillen en de dingen waar ik binnen mijn stage tegenaan loop. Daarna heb ik nog even grote ogen gecreëerd bij het personeel van het Vat door een Tosti met mayonaise te bestellen.
’s Middags begon het echte werk. Eindelijk kon ik gewoon lekker met ‘mijn’ groep aan de gang. Er zijn ongeveer 12 vrijwilligers; de jongste is 13, de oudste is 45 jaar. Het is vooral erg leuk om te zien hoe er gereageerd wordt op mijn drama-activiteiten. Ik ga 6 weken aan de slag om de commissie Kunst & Cultuur vorm te geven zodat de vrijwilligers culturele activiteiten kunnen gaan uitvoeren met de kinderen. ’s Avonds ben ik nog naar de Gongrijp-party bij de buren geweest.

Donderdag zou ik een vergadering met het bestuur van ABSO hebben, maar ik trof de CMV studenten waarmee ik eerder een rondleiding heb gehad in Abrabroki. ’s Avonds ben ik met Carolien, Annemiek en Laura naar de Havanalounge gegaan; erg mooie tent waar ik nogal moeite moest doen om m’n mond niet open te laten vallen van alle salsadansers. Ik voelde me even weer dat beginnertje bij Vieberink die met grote ogen stond te kijken naar de dansers van Top Klasse.

Vrijdag was de grote dag: Afdansen!!! Toch stiekem wel een beetje zenuwachtig, omdat ik me behoorlijk moest concentreren op m’n stijldans-trekjes. Met rugnummer 6 dacht ik mooi de dans van de eerste groep te ontspringen, maar helaas mocht ik toch het spits afbijten. Bij de salsa wilden m’n benen nog niet echt meewerken van de spanning, maar bij de merengue ging ik helemaal los. Achteraf was ik blij dat ik niet zoals anderen 1,5 uur moest wachten tot ik eindelijk kon dansen. Alhoewel 2 uur wachten op de uitslag ook niet alles is. Maargoed, het resultaat mag er wezen; alle 5 de examinatoren gaven me een “Ja!” Na een hapje bij het Vat (Lees: een steak die uit elkaar viel als een gehaktbal) ben ik lekker op tijd mijn bed ingekropen.

Zaterdag ben ik met Elke wezen chillen en shoppen. Lekker op ons gemakje; broodje zalm bij de Waag, drankje bij de Waterkant, nieuwe broek en nieuw T-shirt bij de Maretraite Mall. Én… ik heb een nieuwe supermarkt ontdekt… ik heb me nog kunnen inhouden, maar ik kwam uiteindelijk thuis met Lipton Green Tea, Chocomel, Dubbeldrank, Cup a Soup en Pringles. Jammie!
’s Avonds ben ik naar Inge, Cynthia en Alexandra gegaan die al bij het Vat zaten te eten. De maaltijd heb ik even overgeslagen gezien het verkorrelde hompje vlees van de dag ervoor. We zijn gaan kijken bij de start van het Diwalifeest, de overwinning van het licht op de duisternis die gevierd wordt door Hindoestanen. Daarna hebben we lekker bij Broki gezeten met z’n viertjes. De meiden werden al snel moe, maar de Zutphense chickies zaten natuurlijk nog vol energie, dus ging ik met Inge nog even richting Zanzibar. Heel gezellig!

Dan de zondag… ja da’s eigenlijk zoals gewoonlijk; uitslapen, vegen, chillen, wassen, chillen, drogen, chillen, poetsen, chillen, opruimen, chillen, blog typen en nog meer chillen.

Vandaag ga ik naar de opening van de bibliotheek van de muziekschool, dinsdag heb ik m’n 2e bijeenkomst met de commissie en de rest van de week ga ik waarschijnlijk weer veel typen en ook nog iets mee proberen te krijgen van Salsuri (salsa-evenement). Op z’n Surinaams: “Dus dat!” Op z’n Marans: “Druk zat!”.

Biggi Brassa Maran