Switi Srefidensi

Hier maar weer eens een poging om een kortere blog te plaatsen.. maarrr er wordt hier constant tegen me gezegd dat ik goed bezig ben om ‘korter van stof’ te zijn (=leerdoel) en ik krijg steeds te horen dat ik best wat uitgebreider mag schrijven. Dus vergeeft u me! ;)

Maandag 10 november had ik ’s avonds een heel gezellig feestje op de Tourtonnelaan. Toch gaf het een heel raar gevoel om voor de laatste keer aan die bankjes te zitten met een flesje Canei. Het zou vanaf toen nog een paar maand gaan duren voordat ik me weer een keer met Inge zou gaan wagen aan een vreemd mixje. Alhoewel ik gok dat we in Nederland zelf aan het mixen slaan, want die prijzen zijn daar natuurlijk Hollands hoog. ;)
De volgende dag ben ik na een zeer informatief gesprek bij Cultuurstudies weer naar Inge gegaan. Dit keer echt voor de laatste keer aan de bankjes gezeten om vervolgens samen met Cynthia haar koffer dicht te klikken en in de taxi van Jimmy te zetten. De tranen kwamen pas op de Gonggrijpstraat waar ik de taxi uitstapte, en Tracy de taxi in, om samen met Inge naar Zanderij te gaan. :(

Zaterdag was weer een superleuke dag. Marrit vierde haar birthday-party bij het zwembad. Zelf heb ik me maar even niet aan het zwemmen gewaagd, want de volgende dag zou ik nog genoeg gaan zwemmen. Die nacht stapten we in de auto naar White Beach. M’n strandbeeld spatte een bietje uiteen toen ik het opgespoten strand aan de Surinamerivier zag waar het water was afgezet met een groot hoog net. Vlak na de opening van White Beach schijnt een vrouw d’r teen te zijn kwijtgeraakt aan een hongerige piranha, dus al snel vond ik dat net geen probleem meer. ;) Uiteindelijk hebben we vooral eerst lekker lopen slapen in de hangmatten en de zondag heerlijk lopen chillen in het water en de hangmatten.

Die donderdag had ik echt een prutsavond tijdens het salsadansen, rechtsom ging allemaal prima, alleen de linkerdraaien wouden voor geen meter. En die jongens maar lachen als ik een meter verderop uitkwam, mezelf voor m’n gezicht tikte (of hem), de verkeerde kant op draaide of in één keer stilstond. Gelukkig kwamen de buren me ff opvrolijken tijdens mijn frustratiepeuk, en heb ik Sandra nog ff jolig staan filmen. Vervolgens was ik zo relaxed aan het dansen met iemand (beide in ’n deuk omdat we bijna elkaars arm braken) dat ik niet doorhad dat ik aan het afdansen was. Met als resultaat dat ik nu dus ook mijn semi1 in de pocket heb! :D ’s Avonds met Carolien een vorkje geprikt bij de optimist, en vervolgens met een stel Surinamers gaan stappen bij de Havanalounge. Da’s toch anders dan met Hollanders! ;)

Maandag 24 november begon mijn househartje sneller te kloppen. Eindelijk een keer lekkere house in Suriname (tnx to Oefmeister, Hardwell en Vato Gonzalez). Flink eindje buiten de stad, maar wat een ‘lustige’ bedoeling! ;)
Lig je later op de nacht eindelijk in bed, lijkt de house nog niet afgelopen; 20 kanonschoten!
Dan word je d’r in één keer aan herinnerd wat er ook alweer zo bijzonder was aan deze nacht; Onafhankelijkheidsdag. Na een kort slaapje (schoonheidsslaapje is het niet te noemen) ging ik alweer richting de stad om Srefidensi te vieren. Wat een sfeer!!!!! Het beste vergelijkbaar met Koninginnedag; overal blije mensen, overal muziek en zelfs mensen in oranje.... koto’s ;) De Afro-Surinaamse klederdracht, wow!! Ik kon natuurlijk niet achterblijven, dus in de Palmentuin haalde ik gelijk een lekkere felle Angisa. Wat later heb ik Gormia ontmoet bij Broki, en daar even heerlijk zitten chillen met z’n 2en. Om vervolgens de waterkant en de palmentuin langs te wandelen voor leuke sieraadjes. We sloten de dag af met een lekker maaltje bij het Vat.

Verder heb ik:
...een welbekend brilincidentje gehad, waarvan ik spontaan scheel begon te kijken omdat het linkerpootje van mijn oude vertrouwde fok me in de steek liet. Waardoor ik noodgedwongen een halve dag met zonnebril moest leven (dankje lieve oma) en gelijk maar even een nieuw brilletje heb gecheckt.

...in 2 weken tijd al van 5 mensen afscheid moeten nemen.. dat levert dan wel weer leuke etentjes/feestjes op; bedankt Eylard, Ilse, Tracy, Timo en Carolien! (Inge reken ik hier uiteraard even niet mee ;))

...voor het eerst een paranoïde Surinaamse dame ontmoet, die me weinig informatie durfde te geven over de Creoolse cultuur omdat ze bang was dat ik haar geheimen zou verklappen en haar fondsen zou inpikken. :o

...een nieuwe topscore bereikt in het afgezegd worden voor tussenevaluaties… de teller staat nu op 4. Grappig om te horen is dat ik tijdens deel 1 van de evaluatie te horen kreeg dat ik voor m’n werkplanning wél een ‘zeer goed’ heb mogen ontvangen.

...m’n donderdagen lekker doorgebracht in de Havanalounge en zelfs Edgar Davids nog even voorbij zien hoppen een paar weken terug.

...een geweldige hangmat gescoord nadat ik de Saramaccastraat van voor naar achter, en vooral de winkels van boven tot onder had bekeken. Meestal aardige dames die me een beetje het Turkse gevoel gaven “Speciale prijs mevrouw, deze is mooi voor u!” En dan vervolgens aan komen zetten met een a-witte hangmat (Ja, die gaat Maran schoon houden) of één waarvan je duizelig wordt van de kleuren (In een hangmat hoor je toch te chillen?). Leukste is nog dat ik meestal zelf weer heb staan meehelpen om die krengen op te vouwen.

...meegedaan als deelnemer aan een training van PCOS op een basisschool. Waar ik me de antwoorden op de vragen over de culturen heb laten influisteren door de docentes, om onder luid gejoel en geklap het antwoord te geven.

...tegenwoordig m’n supervisie op de Hogeschool van Royza, zodat ik in ieder geval tijdens die gesprekken eraan herinnerd word waarom ik hier ook alweer ben. ;)

...vijf superenthousiaste commissieleden overgehouden, die niet kunnen wachten om te beginnen met het geven van activiteiten aan de kinderen! :D

...de verjaardag van mijn zusje aan de andere kant van de oceaan toch keihard meegevierd.

...mezelf maar eens verwend met een legging en jurkje.

...eindelijk op papier staan hoe m’n verslagen er nou uit gaan zien, en zit ik al op 20 pagina’s. “Tikkerdetik” :S

...me uitgeleefd op m’n schoolboeken. Dankjewel meneer Haaster en Van Rosmalen, dat jullie nog wel in m’n koffer pasten en dat ik zo toch nog een beetje wijs over kan komen. ;)

...natuurlijk weer de schone taak gehad om juist dat gedeelte bij de salsales voor te doen met de docent, waarin het als meisje opletten is om de heer niet voor zijn mondje te tikken. (bek is hier heeeeuuul beledigend) En jaaa.. doe je het dan wel of niet goed voor? ;)

Bigi Brassa Maran